Pierwsze zapiski dotyczące Mastiha można znaleźć już w czasach Homera, który najprawdopodobniej urodził się na Chios. Niektórzy sądzą także, że biblijny „balsam Gileadu” czyli naturalne lekarstwo roślinne na wszelkiego rodzaju dolegliwości to właśnie Mastiha.

Mastiha jest nieodłącznie związana z wyspą Chios i od 3000 lat traktowana jak największy skarb. W czasach kiedy Chios było pod rządami Republiki Genui, za kradzież Mastyksu można było stracić ucho a nawet życie, jeśli skradziona ilość przekraczała 200 funtów. Mieszkańcy Chios tworzyli prawdziwe fortyfikacje w obronie magazynów, gdzie składowany był mastyks, w obawie przed grabieżcami z innych krajów.

A nie brakowało u nich amatorów żywicy.

W 1872 roku niemiecki profesor Georg Ebers kupił papirus z hieroglifami w Luksorze w Egipcie. Podczas tłumaczenia odkrył listę 700 przepisów medycznych z 1500 roku p.n.e. Wśród składników opisanych w przepisach rozpoznał kadzidło, mirrę, squill, terpentynę, konopie indyjskie, opium, galvano, krokusy, olej rycynowy, aloes, kolendrę i mastiha.

„Dobry - żyjący” Marcus Gaious Apicious w 1 wieku p.n.e. opisał napój na bazie wina, zwany „conditum paradoxum”. Łacińską nazwę można przetłumaczyć się jako „wino przypraw i niespodzianek”. Było zrobione z miodu, pieprzu, mirtu i mastiha gotowanych w czerwonym winie. Podawano je na ciepło lub na zimno.

Rzymski cesarz Heliogabalus mieszał mastiha z winem i produkował napój podobny do mastiha ouzo, który jest obecnie popularnym napojem w Grecji.

Święty Grzegorz z Nyssy (335 n.e.) doceniał terapeutyczne właściwości lauru, szafranu, maku i mastiha do tego stopnia, iż uważał je za przejaw Bożej dobroci i jego zdolności do leczenia ludzkich dolegliwości.

Giovani de Vigo (1469 – 1525), który był osobistym lekarzem papieża Juliusza II. W swojej książce Practica in Arte Chirurgia Copiosa podaje przepis na wysypki, który zawiera białka, siemię lniane, ciemiernik, topole i proszek mastiha, ubity w oliwie z oliwek.

W książce „The Widowes Treasure” (Anglia 1585) znajdują się instrukcje dotyczące szminki, która „leczy usta spierzchnięte od zimna i wiatru”. Zawiera wodę różaną, wosk pszczeli i kadzidło mastiha.

Dzisiaj na temat Mastiha oraz sposobu jej uprawy, który jest praktycznie niezmienny od 2500 lat możemy się wiele dowiedzieć odwiedzając piękne muzeum Chios. Zostało wybudowane z kamienia i drewna co podkreśla jego związek z otaczającą naturą i jej darami. Kolejnym przedsięwzięciom związanym z badaniami nad zastosowaniami Mastihy w medycynie błogosławią prawosławni księża oraz lokalni notable.