DRZEWO MASTIHA - nazwa naukowa: Pistacia Lentiscus var. Chia (z rodziny Anacardiaceae) jest wiecznie zielonym krzewem o wysokości 2-3 metrów, który rozwija się bardzo powoli i osiąga swoją pełną dojrzałość po 40-50 latach, dorastając do wysokości 5 metrów.

Jego żywotność wynosi ponad 100 lat, ale nie może wytworzyć mastiha wcześniej niż w piątym lub szóstym roku życia. Maksymalnie wydajna staje się po piętnastym roku. Drzewa Mastiha i podobne odmiany tej rośliny są istotną częścią flory typu maqui występującej w krajach śródziemnomorskich, ale tylko drzewa Chios w połączeniu z niezwykłym mikroklimatem wyspy o tej samej nazwie oraz właściwościami lokalnej gleby oferują cenne „łzy chios”.

UPRAWA
Hodowcy z wysypy Chios w połowie stycznia i przez cały luty przygotowują drzewa do wydania na świat mastiha. Przycinają niższe gałęzie, aby nadać drzewu szczególny kształt i umożliwić cyrkulację powietrza i światła. Przed procesem rzeźbienia drzew i zbieraniem mastiha ziemia wokół pnia musi być także specjalnie przygotowana. Przede wszystkim skrupulatnie usuwa się inne rośliny a także rozsypuje się jasny proszek – węglan-wapnia- aby łatwo było zebrać opadnięty mastyks. Od połowy czerwca do początku lipca odbywa się czyszczenie i wyrównanie gleby, aby wszystkie łzy chios mogły bezpiecznie spaść i być zebrane co do jednej. Najważniejszym etapem produkcji mastiha jest jednak rzeźbienie małych blizn na korze drzewa zwane przez greków „Kentos”. Zaczyna się w lipcu i trwa przez cały sierpień, a czasem do końca września. Wielkość i umiejscowienie nacięć ma spore znaczenie ponieważ gdy przepływ żywicy jest ciągły, wówczas kropla jest duża i względnie miękka, podczas gdy przepływ zostaje przerywany powstanie mniejsza lecz twardsza łza.

Wyspę Chios zamieszkuje na stałe ok. 50.000 osób z czego 45.000 zajmuje się właśnie uprawą, produkcją i przetwórstwem Mastiha. Na wyspie Chios wszystko ma smak i zapach Mastiha.

Mastihę eksportuje się do 45 krajów na świecie w formie proszku lub kryształów.